O değil de...

İnsan tuhaf yaratık vesselam, yıllar önce bana deselerdi "öyle bi hata yapacaksın,kendin bile inanamayacaksın!" diye tepine tepine gülerdim herhalde. Ben ki şahane,muhteşem,megolomanlığın son sınırlarına vurmuş,kendinden bir hayli emin,ellimi sallasam yüz ellisi mantığıyla dolaşan bir insan evladı idim.Bundan mütevellit inanmazdım hata yapacaksın bu da sana ne biçim koyacak diyenlere. Hata dediğin şey bile benim için bir tercihti sonuçta. Ama öyle değilmiş sevgili dostlar, bir hatayı yapmadan önce hayatınızın hangi bölümünü yaşamakta olduğunuza lütfen dikkat edin. Gençliğinizi zebil etmeyin,etmeyin eylemeyin sonradan kalkıp da "ne kadar güveniridm kendime,ne kadar emindim derdim ki büyük palavra aşk, e hayat zor,budur mesele.Azıcık küçümserdim fırtınada savrulanları, samimi bulmazdım pek aşk aşk diye kavrulanları..Bilseeem,kapına yatardııım,bilseeem gözünün içine bakardııım,bilseeeem kelimeleri yakardıııım,alışkanlııık yaptığıııınıı!" diye şarkılar söylemeyin.Ben yapmak üzereyDİM,ordan biliyorum.

Şu aralar ne olup ne bittiğini tam olarak algılayamasam da ilginç bir şekilde iyiyim be! Bir şeyler düşünmek istesem de düşünemiyorum,üzülemiyorum ne bileyim telefonlar anlamsız geliyor bakasım yok,sürekli bir gezeyim,sürekli bir içeyim ya da ne bileyim dizilere sarayım gibi ilginç bir ruh hali içindeyim. Ha depresif mi olmak isterdin vre malakas? derseniz cevabım tabii ki hayır,içinde olduğum durumu algılayamamak,neydik noluyoruz ya diyememek depresyona girmeyi engelliyor dolayısıyla kendiliğinden gelişmiş olsa da bu algılayamama süreci; mutsuz olmadığım için sevinçliyim. Mutlu da değilim ama şu durumda daha fazlasını istersem Şam'da kayısı istemiş olurum sanırım.

Sonuca gelirsek, noldu ne bitti dersek, durum pek de fena sayılmaz aslında. Yani neyse ki Cher'in de yardımlarıyla aslında ne kadar güçlü durabildiğimi fark ettim daha geçen günlerde ve kendimi tebrik ettim. Yaptığım güzel bir tercihin zamanla bir kartopu gibi büyüyerek üstüme üstüme geldiğini ve bir hataya dönüştüğünü görsem de karın altında ezilesim varmış ki bilerek durdum gelen çığın önünde ama neyse ki ölmeden kurtulduk. Bir kaç sıyrık,biraz kırık kaburgalarda,biraz kan man falan ama idare ediyoruz yahu.
Ama size tavsiye çığın oluşmaya başladığını gördüğünüz an o sizi yerle bir etmeden önce siz çığa yol verin. Kendine kendine dağılsın gitsin. Siz de uzaktan seyredersiniz bir süre şaşkınlıkla ama bi süre sonra kar yahu der arkasınızı döner başka başka dağlarda kendinize yol açarsınız,bunun Ağrı'ya kadar yolu var o ayrı mesele :)